Om de zoveel tijd belt m’n oma me op, omdat er weer iets aan de hand is met haar computer. Ik help natuurlijk graag, maar het is vrijwel altijd hetzelfde. Ik ga erheen, praat even bij, drink een kopje thee en ga vervolgens achter de laptop zitten. Google Chrome aan, honderd tabs open en spam mails die maar binnen blijven stromen. Als ik ‘m opnieuw opstart kan ik maar beter nog een kop thee nemen, want de zeshonderd opstartprogramma’s laten het nog een eeuwigheid duren. Hij staat eigenlijk altijd aan. Net als ik.

“Don’t forget to close all the tabs in your too” deelde ik gister in m’n story. Want soms zijn we gewoon een beetje zoals de laptop van m’n oma. We staan altijd maar aan. Zijn constant connected, vol met spam en zelfs als we onszelf opnieuw opstarten (ja, ik bedoel slapen, sorry hiervoor) zitten we ’s ochtends alweer vol opstartprogramma’s (ja, ik bedoel alle informatie op onze telefoon, nogmaals sorry).

“Dont forget to close all the tabs in your head too.”

Zelfs al doe ik zo hard m’n best om mijn weken simpeler te maken en bewust om te gaan met social media, toch ervaar ik het gevoel van altijd maar ‘aan’ staan bijna constant. Nu ik weer op school zit en we online werken, is een berichtje van een docent of medestudent één ‘ping’ van me vandaan. In de keuken. Tijdens het eten. Op de bank. Als ik probeer te werken. En ik las dat dit voor mensen die nu thuis aan het werk zijn soms nog erger en vaker is. En dat veroorzaakt stress. Heel veel stress. Dus, hoe ga ik daarmee om?

Journaling

Ik vroeg op Instagram wie van mijn volgers een journal bijhoudt en waarom. 35% gaf aan een journal bij te houden. Ik zal hieronder een paar antwoorden delen van degenen die zich hiermee bezig houden.

“Ik heb het voor 2 jaar gedaan man. Voor mij bracht het elke dag een reflectie, wat ging goed, wat kan beter. Daarnaast bouw je goede discipline op als je dit elke dag doet. Al met al leer je jezelf beter kennen en kan je door je journals terug te lezen patronen vinden in waar je energie van krijgt en van wat niet.” – Jeroen

“Enige vorm van zelfcompassie. Ik reflecteer, waardeer en accepteer wat er is gebeurt.” – Andrés

“Een manier om m’n prullenbakje a.k.a. m’n mind te legen. Anders gaat shit rotten. Het geeft me ruimte voor ademruimte, creativiteit en rust.” – Angenita

“Reflectie, momentje voor jezelf, ontwikkeling schrijfskills, bewustzijn over dankbaarheid.” – Carmen

Hiernaast gaven ook een hoop mensen aan dat het ze vooral gaat om het hebben van rust in hun hoofd. Snap ik heel goed. In deze post deel ik hoe ik zelf mijn journal bijhoud.

Wat me opviel was dat degenen die geen journal bijhielden, het wel graag wilden. “Ik wil het steeds doen, maar for some reason komt het er niet van. Denk deels ook wegren gedrag.” en “Ben gewoon niet consequent genoeg, na 3x doe ik het niet meer.” zijn twee antwoorden die ik kreeg. Ook dit snap ik echt.

Zoals je kunt lezen is journaling voor al veel mensen een manier om om te gaan met het gevoel van altijd aan staan. Om rust in hun hoofd te creëren. Thanks voor het delen!

Meldingen

Ik zal het kort houden. Zet ze uit. Bepaal zelf wanneer het uitkomt om te kijken. Het is heel belangrijk om grenzenaan te geven en dit is een manier om dat te doen. Terwijl ik zelf opzoek was naar manieren om hiermee om te gaan, kwam ik dit tegen: “Als je geen taart in de koelkast hebt liggen, kan je ‘m ook niet eten.” Heel cheesy, maar wel waar. Als je geen meldingen binnenkrijgt, kun je zo ook niet checken. En dat gevoel van aan staan wordt er ook minder door.

What else?

Heb jij nog meer manieren om om te gaan met het gevoel van altijd maar aan staan? Laat hieronder een reactie achter of stuur me een bericht op Instagram. Thanks voor het lezen en deel vooral!

‍